Ik heb op deze site een aantal mooie gedichten geplaatst. Het eerste gedicht heb ik geschreven nadat onze lieve Chenoah door een tragisch ongeluk was overleden. Het schrijven van dit gedicht gaf mij troost. Ze was zo bijzonder en we hadden graag nog vele jaren van haar willen genieten. Helaas heeft ze maar 2 jaar bij ons mogen wonen.
Het gaat nu goed met Chenoah. Ze heeft het ongeluk niet bewust meegemaakt. Agnes wist mij te vertellen dat Chenoah als in een droom midden in een groene weide zat, te midden van vlinders en vogeltjes. Ze vond het prachtig, want tijdens haar leven hier op aarde keek en speelde ze graag met vlinders en vogels.
Ik had haar een keer, midden in de nacht, zien spelen met een vogeltje dat net uit het nest was. Het liep op de grond, kon nog niet vliegen en was dus erg kwetsbaar. In plaats van dat Chenoah het vogeltje als prooi zag, vond ze het juist geweldig om ademloos toe te kijken. Waar het vogeltje ook naar toe rende, Chenoah rende met hem mee.
Toen ik Chenoah vroeg om mee naar huis te gaan, stribbelde ze hevig tegen. Ze was nog lang niet uitgekeken, ze wilde graag nog even buiten blijven. Mijn hart smolt bij het zien van zoiets moois.
